Obawy środowiska naukowego dotyczą możliwości włączenia następcy programu Horyzont Europa, czyli FP10, do przyszłego Europejskiego Funduszu Konkurencyjności, co mogłoby zagrozić jego autonomii. Te niepokoje nasiliły się po opublikowaniu wstępnych planów Komisji dotyczących kolejnych Wieloletnich Ram Finansowych (MFF) UE.
W projekcie Deklaracji Warszawskiej polska prezydencja przypomina, że traktaty UE przewidują wieloletni Program Ramowy obejmujący m.in. działania badawcze Unii oraz określający minimalną ogólną kwotę finansowania i szczegółowe zasady udziału finansowego Unii. Dokument wzywa Komisję Europejską do dalszego rozwijania niezależnych programów ramowych na rzecz badań i innowacji oraz do ścisłej współpracy z państwami członkowskimi przy opracowywaniu wstępnych propozycji.
Chociaż Deklaracja Warszawska jest na wczesnym etapie projektu, interesariusze ze środowiska naukowego apelują do ministrów o poparcie dla stanowczego stanowiska w obronie niezależności ERC i EIC oraz utrzymania odrębnego FP10. Dodatkowo, Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii Parlamentu Europejskiego (ITRE) w swoim niewiążącym raporcie również poparła koncepcję samodzielnego Programu Ramowego z zwiększonymi budżetami dla ERC i EIC.
Warto zauważyć, że prace nad ostatecznym kształtem Deklaracji Warszawskiej oraz FP10 nadal trwają, a ostateczne decyzje będą zależały od dalszych konsultacji i negocjacji między państwami członkowskimi oraz instytucjami UE.
O sprawie poinformował wpływowy serwis Science Business: https://sciencebusiness.net/news/european-research-council/research-ministers-urged-defend-erc-independence-and-fp10
Oraz prof. Piotr Sankowski
Ryszard Pregiel prof. nadzw. dr hab. inż, elektronik i matematyk, habilitacja w zakresie automatyki i robotyki (Politechnika Wrocławska, 1979). Odbył kilka długoterminowych staży naukowych i zawodowych za granicą m.in. w Massachusetts Institute of Technology, Wyższej Moskiewskiej Szkole Technicznej im. Baumana, Bell Telephone Laboratories (USA) i Control Data Corporation (USA). Jest autorem i współautorem podręczników akademickich, książek i licznych artykułów naukowych. Pracę naukowo-dydaktyczną rozpoczął (1961) w Politechnice Wrocławskiej. Następnie pracował w Uniwersytecie Śląskim, Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach i Akademii WSB w Dąbrowie Górniczej, pełniąc szereg funkcji m.in. kierownika katedry informatyki, dziekana Wydziału Informatyki i prorektora ds. nauki.
W całym okresie swojej kariery zawodowej łączył działalność naukowo-dydaktyczną z pracą w przemyśle, m.in. pełnił funkcję dyrektora Instytutu Systemów Sterowania, naczelnego dyrektora Centrum Naukowo-Produkcyjnego Systemów Sterowania w
Katowicach, prezesa Zrzeszenia Przemysłu Automatyki i Aparatury Pomiarowej MERA w Warszawie, prezesa zarządu spółki Investel International i wiceprezesa Radomskiej Wytwórni Telekomunikacyjnej S.A. Jest autorem wielu rozwiązań konstrukcyjnych i projektów technologicznych. W latach 1985-1990 był podsekretarzem stanu w Komitecie Nauki i Postępu Technicznego odpowiedzialnym za gospodarkę Centralnym Funduszem Wspomagania Wdrożeń. Jest członkiem wielu komitetów, stowarzyszeń i redakcji naukowo-technicznych m.in. był przez dwie kadencje członkiem Komitetu Informatyki PAN, członkiem Komitetu Badań Kosmicznych PAN i prezesem Stowarzyszenia Inżynierów Telekomunikacji. Za swą działalność został odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką Zasłużony dla Województwa Śląskiego oraz wyróżniony szeregiem nagród, w tym międzynarodowych, i tytułem Honorowego Złotego Inżyniera.